Nowe stare zarazy na Łuczyckich Wzgórzach .

Nie o wszystkim można pisać na bieżąco, pewne rzeczy wymagają czasu . Tak właśnie było w tym przypadku . Pod koniec marca tego roku wybrałem się na Łuczyckie Wzgórza na rekonesans aby wytyczyć szlak . Sezon jeszcze się nie zaczął ,ale już na wejściu znalazłem dużą, uschniętą zarazę , która w dobrym stanie przetrwała zimę . Porobiłem zdjęcia i odłożyłem sprawę na półkę . Nie dawało mi to jednak spokoju ponieważ okaz był ogromny miał 70 cm wysokości , a grubość łodygi u podstawy była równa grubości mojego palca . Chcąc nie chcąc, na myśl przychodziła zaraza wielka ( Orobanche elatior) , jeszcze jej w życiu nie widziałem i trudno mi było cokolwiek wyrokować .
Na początku lipca podczas jednej z wypraw na "Skarpę" odwiedziłem sąsiadujące z nią łączki za amboną myśliwską . Tutaj trafiłem też na uschniętą zarazę , ale w tym przypadku byłem prawie pewien , że jest to zaraza macierzankowa (Orobanche alba ) . Zaraza wielka była podana z tego rejonu przez B.Kotulę w 1872 r. i potem nie była odnajdywana . Zaraza macierzankowa też była podana przez tego badacza i potem jeszcze przez JM w 1987 r.( nie udało mi się rozszyfrować tego skrótu ).
Moja diagnoza oczywiście niewiele znaczy ( ja jestem od szukania nie oznaczania ), dlatego skonsultowałem się z najwybitniejszymi specjalistami w tej dziedzinie . Okazało się, że najprawdopodobniej są to właśnie : zaraza wielka i zaraza macierzankowa . Obie są w CZKRWP, i o ile macierzankowa ma stosunkowo liczne stanowiska, to zaraza wielka ma tylko jedno stanowisko na terenie województwa , to byłoby drugim .

Zraza wielka ( Orobanche elatior).

Zaraza macierzankowa ( Orobanche alba).

Oczywiście stuprocentową pewność co do trafności oznaczenia daje autopsja na żywo .
Zaraza wielka rosła tu (49.746478,22.843602) a macierzankowa tu ( 49.750555,22.855822).