Na Kanasin ostatnim wąwozem .

 29 lipca . Nie zasypuję gruszek w popiele . Został mi jeszcze do przejścia ostatni wąwóz na stokach Kanasina . Dostać się do niego było łatwo ponieważ strumień płynący jego dnem dopływa do drogi łączącej  Makową z Arłamowem . 

 

Dzieli się on na dwie odnogi jedna długości kilometra , druga 1,5 kilometra , dochodzące do szczytu góry. Przejście ich obu, z rozgałęzieniami, zajęło mi 2,5 godz. Zbocza nie są tutaj aż tak bardzo  strome , król więc nie został zdetronizowany . Pot lał się ze mnie strumieniami , było duszno i parno .

TRAWERTYNOWE CO NIECO . Szaleństwa nie było . Znalazłem w strumieniu trawertynową bryłę wielkości pięści i to właściwie wszystko . Jeszcze natrafiłem na trawertynowy próg skalny wysokości pół metra , ale to ze znakiem zapytania . Nie jestem do końca pewny czy to trawertyn .

GAWROWE BUKI . Niektóre buki miały imponujące rozmiary , nawet pod pięć metrów . 

KRZYWE BUKI . Na szczycie Kanasina rosły obok siebie dwa charakterystycznie wygięte buki . Krzywy las sosnowy na zachodzie Polski jest wielką atrakcją turystyczną, nie wyjaśniono do tej pory przyczyn tej anomalii  . Wygięcie buków było identyczne jak tych sosen , może przyczyniły się do tego te same czynniki . 

Z ciekawszych  roślinek , dużo było pokrzyku , jeden kruszczyk siny i kilka gnieżników .

 

 

Inwentaryzacja na starorzeczu w Sośnicy-Brzegu.

 15 lipiec . Gumaki w plecak i na rowerek . Chciałem nagrać oczereta sztyletowatego , bo nie miałem jeszcze z nim filmu . Na miejscu spotkałem wysyp salwinii pływającej , to jeszcze jeden ciekawy gatunek tego miejsca . Ze znalezieniem oczeretu nie było większych problemów , chociaż dopiero zaczynały się tworzyć większe kępy , ale już kwitł . Marzycy czarniawej było stare trzy kępki ale spotkałem też jedną oddaloną ze sto metrów od nich . Kotewka tworzył zwarte agregacje pokrywając znaczne powierzchnie tafli wody . Dużo też rosło centurii nadobnej i tradycyjnie ponikła , innych oczeretów i bolboschoenów . Lista ciekawszych roślinek tego miejsca to : oczeret sztyletowaty , marzyca czarniawa , Bolboschoenus planiculmis , kotewka orzech wodny , salwinia pływająca , oczeret Tabernemontana     ( ze znakiem zapytania ) , kukułka szerokolistna , rdestnica włosowata , rdestnica nawodna, turzyca obła , centuria nadobna .

Przetacznik długolistny w Medyce .

10 lipiec . Przetacznik długolistny ( Veronika longifolia) jest gatunkiem rzadkim w Województwie Podkarpackim . Ma kilkanaście stanowisk na północnych krańcach województwa , w Karpatach praktycznie nie występuje, na Przedgórzu Rzeszowskim 3 stanowiska . Po znalezieniu czosnku skalnego ujechałem ze sto metrów i zobaczyłem na łące duże niebieskie kwiaty, okazało się , że należą one do rzeczonej roślinki . Na kilku arach rosło kilkanaście okazów . W  pobliżu pyszniły się rutewki wąskolistne, a w sąsiednim rowie melioracyjnym prawdopodobnie żabieniec lancetowaty , co w sumie też byłoby ciekawym odkryciem , ponieważ ten gatunek z Czerwonych List jeszcze z Medyki nie był podawany . (49.799502,22.922473). Medyckie stanowisko przetacznika długolistnego nawiązuje do dziewiętnastowiecznych relacji o spotkaniu go w rejonie  pobliskiego Hurka .

Nowe stanowisko Alium montanum na Podkarpaciu , na asfalcie .

 10 lipiec. Z tym czosnkiem to była niezła heca . Pojechałem do Medyki rowerem i przy okazji chciałem wstąpić na tereny kolejowe , tam niekiedy można znaleść ciekawą roślinkę . Niestety wszystko w pobliżu torów było wykoszone to zacząłem się rozglądać w pobliżu .Wjechałem na asfaltową  pustą dróżkę nie wiadomo po co zrobioną i sobie spokojnie jechałem . Patrzę a tu przy samym asfalcie rośnie różowy czosnek (49.798591,22.919941) . Naliczyłem około 200 kwitnących pędów na 10m2 , porobiłem zdjęcia i pojechałem dalej . Przekonany byłem , że jest to czosnek kątowaty , który w tym rejonie można stosunkowo często spotkać . W domu jednak coś mnie tknęło , nie pasowało mi miejsce czyli kamieniste przydroże do czosnku kątowatego , nijak się miało do wilgotnej łąki . Po dokładniejszym sprawdzeniu wyszło jak byk , że jest to  podobny czosnek skalny . Czosnek skalny znajduje się w Czerwonej Księdze Roślin Województwa Podkarpackiego z kategorią NT - bliski zagrożenia . Medyka jest nowym miejscem występowania tego rzadkiego gatunku . Tyle razy plątałem się w pobliżu , jednak nigdy nie skręciłem na te asfaltowe dróżki tylko łaziłem w okolicy torów . Czasem trzeba wiele razy odwiedzać jakąś okolicę by trafić na właściwy czas i miejsce . 

Miałem szczęśliwą godzinę bo nie było to jedyne odkrycie w tym  zdawało by się z pozoru nieciekawym miejscu . 

Dorzucam jeszcze przekrój łodygi i liścia , wydaje mi się ,że to potwierdza skalny . 

szypułek i kwiatów

Ekspansja mlecza błotnego ( Sonchus palustris ) w głąb Karpat.

 Mlecz błotny jest gatunkiem rzadkim na terenie Polski . Na północy jego ostoją są okolice Gdańska i Szczecina , na południu północne Podkarpacie . Między Przemyślem a Lubaczowem występuje często , brak go do tej pory było na terenie Karpat . W 21 wieku odnotowano jego pierwsze stanowisko na Zielonce w Przemyślu na Pogórzu Przemyskim . Dwa lata temu udało mi się stwierdzić następne dwa stanowiska w Ostrowie i Hołubli . 2 lipca napotkałem gatunek znowu w Zalesiu pod Przemyślem . Przy leśnej drodze rosło kilkanaście okazów (49.760223,22.678998) . Stanowisko to jest podobne do tego w Hołubli i różni się od zazwyczaj zajmowanych biotopów , brzegów zbiorników czy wilgotnych łąk . Znajduje się na wysokości 350 m.n.p.m. Omawiane  lokalizacje są prawdopodobnie jedynymi w Karpatach . W następnych latach należy się spodziewać pojawianie mlecza błotnego w innych częściach Karpat co związane jest być może ze zmianami klimatycznymi .