Trzęślicowe łąki Łukawca i znowu włosienicznik skąpopręcikowy.

19 lipiec. W Łukawcu jeszcze mnie nie było , musiałem  to nadrobić . Nawet nie tyle chodziło mi o ponikło kraińskie co o łąki trzęślicowe . Znalazłem mapki z ich położeniem i pojechałem samochodem . Miałem w planie obejrzenie dwóch łąk , jedna na północ od Łukawca , druga w pobliżu Majdanu Lipowieckiego . Gdy wysiadłem przy pierwszej , przez którą przepływa potoczek zobaczyłem w nim łany włosienicznika . Po krótkiej analizie , stwierdziłem , że jest to znowu rzadki włosienicznik skąpopręcikowy ( Batrachium trichophyllus ) Coś w tym roku mam szczęście do tego rodzaju . Tysiące roślin rosło w korycie potoczka na długości może 50 m po obu stronach drogi . Teren ten to obszar chroniony ,  prawdopodobnie tego włosienicznika jeszcze tutaj nie stwierdzono  ( 50.094636,23.139032) .

Gdy obserwowałem włosienicznika zaatakował mnie skorpion wodny . Udało mi się go udobruchać i pozwolił się nawet wziąść do ręki .

Następnie zagłębiłem się w te trzęślicowce . Nie jest łatwo przemieszczać się po takim otoczeniu . Gęstwina po pas i co chwila wpadałem po uda w doły z wodą , wylewając ją następnie z gumaków . Natrafiałem na ciemięrzyce zielone i białe .

Znalazłem też ciekawy gatunek, bebłek błotny ( Peplis portula ) , którego jeszcze nigdy nie widziałem .

Następnie pojechałem na drugą łąkę w pobliżu Majdanu Lipowieckiego . Tutaj też rosły ciemiężyce białe i zielone , spotkałem też jednego mieczyka dachówkowatego (50.060809,23.165232).

Jeden krok .

18 lipca . Przyjechałem rowerem do Witoszyniec i przed kościołem skręciłem w pola . Wszedłem na rozległe łąki pod lasem (49.721023,22.725358). Rosło tam dużo czosnku winnicowego ( Allium vineale nowe stanowisko ) . Gatunek ten jest najrzadszym czosnkiem na Pogórzu Przemyskim . Czosnki wężowy i zielonawy występują masowo wokół Przemyśla . Czosnek niedżwiedzi rośnie w kilku miejscach pogórza ale jest tam w dużych ilościach . Zaś czosnek winnicowy znany był do tej pory z  Zielonki i Krzemieńca w Przemyślu .

 Było bardzo wilgotno tak , że się zmoczyłem po pas . Gdy schodziłem łąką w dół znalazłem sobie wąską ścieżkę wydeptaną przez sarny . Po chwili gdy miałem zrobić następny krok , na środku ścieżki zobaczyłem znieruchomiały kształt . Dobrze ,że miałem okulary . Mogłem w końcu zrobić sobie sesję fotograficzną  z tym wyjątkowym obiektem .

Baudota czy nie Baudota oto jest pytanie .

Łażąc po torfowisku w Radymnie pod koniec maja zapędziłem się trochę dalej w pola uprawne i zobaczyłem wśród nich ciąg jakiś trzcin . Poszedłem w tym kierunku i okazało się , że jest to rów melioracyjny . Wlazłem do niego i podążałem z nurtem . Po chwili zobaczyłem łany włosienicznika . Jakoś się specjalnie nie podniecałem bo miałem już z nimi do czynienia , ale po chwili zorientowałem się , że coś tu nie pasuje . Zauważyłem liście pływające , było ich niewiele i były mocno podzielone , inne niż dotychczas widziałem u włosienicznika wodnego . Porobiłem dużo zdjęć i wróciłem do domu . Po dokładnej analizie wyszło mi , że jest to włosienicznik Baudota ( Batrachium baudotii) , gatunek , który występuje tylko na wybrzeżu morskim a poza tym ma tylko jedno stanowisko na południu Polski . To będzie drugie . Żartuję oczywiście bo tak jak w poprzednim wpisie byłem pewien co do gatunku tak teraz już taki pewien nie jestem . Cechy przemawiające za tym , że jest to Batrachium baudotii : pręcików tylko 15 we wszystkich kwiatach , sierpowaty miodnik , młode owocki są nagie bez szczecinek i charakterystycznie podzielone liście . Cechą nie pasującą są  pręciki przewyższające słupkowie . Sprawa pozostaje otwarta . Batrachium baudotii znajduje się we wszystkich czerwonych księgach i ma wszystkie naj . Przedstawiam dość szczegółową dokumentacje fotograficzną . Stanowisko znajduje się w Radymnie w pobliżu torfowiska ,w rowie melioracyjnym (49.938296,22.849141). Tysiące roślin rosną na długości 20 m .

Włosienicznik skąpopręcikowy na Rajskiej Łączce .

Włosienicznik skąpopręcikowy ( Batrachium trichophyllus ) znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin z kategorią NT - bliski zagrożenia . Szukam gdzie go do tej pory znaleziono na Podkarpaciu . Wchodzę do internetu i przeglądam "botany - publications" . W Karpatach gatunek ten nie występuje . Patrzę do północnej części Kotliny Sandomierskiej - nic , wschodniej części Kotliny Sandomierskiej - nic , południowej części Kotliny Sandomierskiej nic , dolina Wisłoka - nic , dolina Sanu - nic , Przedgórze Rzeszowskie - jest jedno stanowisko w Chodakówce . Następnie przeglądam grube flory i też jest jedno stanowisko na Płaskowyżu Tarnogrodzkim w okolicy Makowisk znalezione przez W.Paula i jeszcze B.Kotula znalazł go w 19 wieku na Bakończycach w Przemyślu . Doszukałem się trzech stanowisk . Znalazłem się więc wśród tak znamienitych badaczy jak B.Kotula , W.Paul i A Stadnicka - Futoma , którzy oglądali w naturze ten rzadki gatunek na terenie Podkarpacia .
Teraz muszę się napocić , żeby udowodnić , że włosienicznik , którego znalazłem to rzeczywiście skąpopręcikowy . Na Podkarpaciu występuje obecnie cztery gatunki włosieniczników ( włosienicznika tarczowatego zanotowałem jako pierwszy na Podkarpaciu miesiąc temu i co zadziwiające też na Rajskiej Łączce , czyli dwa rzadkie włosieniczniki obok siebie ) . Przypominam , że Rajska Łączka nazwana tak przeze mnie to śródleśna dwuhektarowa łąka znajdująca się 2 km na północny wschód od Czerwonej Woli .
Włosieniczniki to trudny do oznaczania rodzaj , ale gdy się ma całą roślinę z kwiatami i owocami to można z dużym prawdopodobieństwem określić gatunek . Jestem pewny na 100% że dobrze , oznaczyłem .Kwiaty drobne z płatkami nie zachodzącymi na siebie .  Jak sama nazwa wskazuje posiada on mniej pręcików niż trzy pozostałe. Z lupą w ręce naliczyłem ich 17 . Pozostałe trzy gatunki mają powyżej dwudziestu do czterdziestu .Miodniki jajowate . Brak liści pływających eliminuje  tarczowatego i wodnego . Liście podwodne na ogonkach i odcinki w różnych kierunkach , eliminują krążkolistnego. I cecha bezapelacyjnie decydująca to liczne, duże szczecinki na owockach , których nie mają pozostałe . Położenie stanowiska 49.164262 ,22.744886 . Liczba okazów niewielka - kilka sztuk . data znaleziska 17.07.2020 . Miejsce - ciek o szerokości 2 m .

Stanowisko ozorki zielonej - wyjątkowe odkrycie w Nienadowej na Pogórzu Dynowskim .

Odkrywcą stanowiska jest Jacek Kołcz autor bloga Rośliny Józefowa https://roslinyjozefowa.blogspot.com/.
Ozorka zielona ( Coeloglossum viride ) znajduje się w Czerwonej Księdze Roślin Województwa Podkarpackiego z kategorią  EN - zagrożony wyginięciem . Obecnie gatunek rośnie tylko na 7 stanowiskach w Bieszczadach : Góra Rozsypaniec , Przełęcz Wyżna , Góra Krzemień , Połonina Wetlińska , Mików , Michniowiec oraz Nasiczne . Cztery stanowiska z pozostałej części Podkarpacia mają charakter historyczny .  Odkrycie nowego stanowiska na Pogórzu Dynowskim nosi znamiona dużej sensacji botanicznej . Pytu .

" Ozorkę zieloną , Coeloglossum viride , oznaczyłem w miejscowości Nienadowa . Koordynaty : 49,493782 N ,  22.241546 E .Siedlisko to murawa z przewagą jastrzębca kosmaczka , szelężnika większego , krwawnika pospolitego , poziomki pospolitej . Obserwację prowadziłem w okresie 17.05.2020 do 6.06.2020 r . W sumie na stanowisku oznaczyłem 8 roślin w fazie generatywnej w trzech miejscach (6+1+1). Jacek KOŁCZ ."

Widok ogólny stanowiska .

Ozorka zielona , Nienadowa.

Zdjęcia wykonane przez znalazcę .
Niestety dalsze obserwacje nie potwierdziły ozorki . Oznaczanie tylko z liści bywa zawodne .

Pyszny powrót czyli nowe stanowisko Dianthus superbus w Województwie Podkarpackim .

Miałem z przyczyn niezależnych, półtoramiesięczną przerwę i już myślałem , że udało mi się zerwać z nałogiem włóczenia się po dzikich miejscach i bezdrożach . Wsiadłem na rower i pojechałem kulturalnie po asfalcie , jak przystało na dziadka  do Medyki , ale to tylko 15 kilometrów . Jadę więc dalej minąłem  Nakło i  Stubno a w głowie miałem , może wstąpić na starorzecze w Sośnicy Brzegu , może pojechać do lasu w Starzawie . No dobra dojadę do Radymna , pokręcę się po torfowisku i wracam . Wchodzę na torfowisko a tu witam mnie gożdzik pyszny . Piękne trzy , metrowej wysokości okazy obsypane dwudziestoma kwiatami . I co ja mam robić . Łażę więc dalej , rośnie dużo rutewki wąskolistnej , bukwicy zwyczajnej i jakiegoś ostrożenia . Pięćdziesiąt metrów dalej spotykam następne trzy okazy i kawałek dalej następnych pięć . Dwa miesiące temu tutaj właśnie natrafiłem na pełnika . Gożdzik pyszny jest oczywiście na Podkarpaciu bardzo rzadki i znajduje się w Czerwonej Księdze . Radymno jest nowym miejscem jego występowania . Na zdjęciach widoczne są słupy , kable biegną przez torfowisko od pobliskiej stacji transformatorowej . Jakbym tak kilka razy nic nie znalazł to może bym się zniechęcił , a tu nie da się .

15 lipiec . 49.937920,22.841910    49.937630,22.841459     49.938362,22.844431