W sercu turnickiej puszczy .

19 marca . Nie mogę usiedzieć w domu , szczególnie gdy świeci słońce . Postanowiłem wyjechać od dużych skupisk ludzi do lasu . I to jakiego , turnickiej puszczy . Plan był taki ,żeby spenetrować  strumienie wypływające spod szczytu Turnicy . Trochę się bałem niedżwiedzi ale cóż ,tym bardziej mnie tam ciągnęło . Mając namiary od Staszka , zatrzymałem się za Makową  gdzie znajduje się ciekawy próg skalny na potoku Turnica . ( nie za duży 50 cm ) .

W pobliżu zauważyłem interesującą łączkę , na której znalazłem dwa chronione gatunki , ostrożenia siedmiogrodzkiego i goryczkę trojeściową .

Podjechałem samochodem na parking turystyczny i piechotą podążałem asfaltową drogą w kierunku Arłamowa . Otoczenie było bajkowe , słońce , błękitne niebo , wokoło buki , śnieżyczki , cebulice , obrazki , złocie .

Po minięciu bocznej  drogi do Borysławki wypatrywałem lewych dopływów Turnicy i do każdego wchodziłem idąc pod prąd do jego żródeł . Nalatałem się po tych jarach , że hej . Niektóre strumienie były dosyć długie tak ,że wchodziłem nawet na dwa kilometry  w głąb lasu . Rozglądałem się za języcznikiem lub jakimiś skałkami, tylko w jednym miejscu trafiłem na ciekawszą ściankę ale bez języcznika . Spotkałem za to okazałe drzewo , które wydało mi się bukiem , potem jednak oglądając zdjęcie nabrałem wątpliwości , miało 4 metry obwodu .

Przytrafiła mi się też niewesoła sytuacja , gdy mało nie utknąłem w bagienku . Przy  strumieniach czasami były miejsca mocno nasączone wodą i przysypane liśćmi tak , że nie można było ich poznać , po prostu pułapka . Gdy wszedłem na takie mokradło nogi zapadły się powyżej kostek i w ostatniej chwili udało mi się je wyciągnąć , jeszcze chwila i został bym uwięziony . Nie myślałem ,że coś takiego może się przytrafić w górskim  lesie

W końcu wróciłem na asfalt i doszedłem do Arłamowa . Nacieszyłem się widokami ,pokazałem straży granicznej dowód i zacząłem wracać z powrotem . Teraz na takie wycieczki zabieram taśmę mierniczą , a to się trafi jakiś wodospad albo drzewo . Tym razem doszedłem do ogromnej jodły ,na  którą  idąc w przeciwnym kierunku  nie zwróciłem uwagi . Miała 440 cm obwodu na wysokości 150 cm .Największa jodła w Polsce ma 519 , tej więc nie dużo   brakuje . Pień  zwężał się ku górze ,  jakbym mierzył trochę niżej to może miałaby więcej .

Wróciłem na parking , przy którym obrazki rosły niemal na asfalcie .