Zespół Caricetum cespitosae obejmuje fitocenozy o fizjonomii szuwarów , które występują w sąsiedztwie zbiorowisk Magnocaricion , stąd obecność w nich różnych gatunków szuwarowych i łąkowych .Zajmuje lekko kwaśne podmokłe gleby organiczne .Najczęściej jest zaliczany do związku Calthion rzadziej do Magnocericion . W Europie Środkowej ma szeroki zasięg ale wszędzie występuje dość rzadko . W Wielkopolsce oraz Polsce Srodkowej należy do zespołów ginących .( Zróżnicowanie florystyczne łąk związków Calthion i Alopecurion w Polsce - zagożenia i ochrona , Trąba ,Wolański , 2011 )
Turzycę darniową ( Carex cespitosa ) znalazłem wtedy co pełnika , gdy łaziłem w deszcze po torfowisku w Radymnie . Jest to gatunek bardzo rzadki w Województwie Podkarpackim .Tutaj jednak dodatkowo wykształcił się też bardzo rzadki zespół Caricetum cespitosae ( 49.939097,22.842361). Zajmuje on powierzchnię około 3 arów , na których występuje kilkadziesiąt , charakterystycznych wzniesionych kęp turzycy darniowej. Rosną tu gatunki łąk wilgotnych między innymi sierpik barwierski i Narcissus poeticus . Można wysunąć hipotezę ,że jest to pierwsze stwierdzenie tego zespołu na Podkarpaciu .
Co jakiś czas pokazujesz narcyzy z różnych miejsc, myślisz, że to resztki naturalnych stanowisk czy może "uciekinierzy", a raczej wyrzucone z resztkami ogrodowymi cebulki? ostatnie zdjęcie bardzo przypomina Narcyzową Dolinę z Ukrainy, tylko że tam to hektary:-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Raczej uciekinierzy z ogródków , ale tutaj akurat wyrosły przy jak najbardziej naturalnym zespole roślinnym . Pozdrawiam serdecznie .
OdpowiedzUsuń