1 czerwca . Gdy dostałem informacje od Jacka o stanowisku Carex Buekii w Iskanii, to nie bardzo chciałem w to wierzyć . Oznaczenie zostało jednak potwierdzone . Postanowiłem tam się udać bo sprawa wydawała się nader ciekawa . Miałem trochę czasu i chciałem trochę zwiedzić okolicę . W Brzusce pochodziłem po łące , nic ciekawego tam nie było . Udałem się do Jasienicy Sufczyńskiej , też nic . Pojechałem w końcu do Piątkowej . Jadę przez wieś i rozglądam się gdzie tu można by było wdepnąć . Za kościołem zobaczyłem znaki niebieskiego szlaku , który przecinał asfaltową drogę. Zatrzymałem się i chwilę zastanawiałem się czy iść w lewo w kierunku Kotowa czy w prawo w kierunku Dylągowej . Poszedłem w prawo i stanąłem jak wryty . Przede mną rozpościerało się duże stanowisko turzycy Bueka . Zajmuje ono powierzchnię około 20 arów i wpisane jest w prostokąt o długości 80m , szerokości do 20m . Liczne kwitnące kępy, w liczbie stu może dwustu, rosną po obu tronach płytkiego kanału wpadającego do pobliskiej rzeczki . Wytworzył się może nawet zespół Caricetum buekii . Stanowisko znajduje się 200m za kościołem , 50m od asfaltowej drogi , przy szlaku niebieskim do Dylągowej . Jest to więc następne stanowisko Tturzycy Bueka w Karpatach Polskich , oddalone od tego w Iskanii o 8 km .
Pojechałem też zobaczyć to siedlisko, patrząc na okazałe kępy ma sporo lat. I niech tak zostanie. Parę brzóz i jesionów raczej nie ma wpływu na trwałość turzycowiska. Młodych drzew też tam nie widać. Fitosocjologicznie dominuje całkowicie nawet nad pokrzywami które się tam pojawiają.
OdpowiedzUsuń