Wilczypieprz na Wzgórzach Łuczyckich .

Wilczypieprz roczny ( Thymelaea passerina ) , ustępujący archeofit  , na Polskiej Czerwonej Liście Roślin  z kategorią VU - narażony , w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin z kategorią EN - zagrożony . Na terenie kraju liczba stwierdzonych stanowisk wynosi poniżej stu ale wiele z nich przestało już istnieć . W Czerwonej Księdze Roślin Województwa Podkarpackiego z kategorią EX - wymarły . Jedyne wzmianki o tym gatunku z terenu Województwa Podkarpackiego pochodzą od wybitnego dziewiętnastowiecznego badacza flory Bolesława Kotuli , który podaje go z dwóch stanowisk : Winnej Góry i Łuczyc oraz od drugiego wybitnego badacza flory Podkarpacia Mariana Nowińskiego . który zbierał go w Tryńczy w roku 1948.
1 sierpnia zostało odkryte stanowisko wilczypieprza rocznego na Wzgórzach Łuczyckich między miejscowościami Łuczyce a Jaksmanice, powiat Przemyśl (49.745601,22.846727). Kilkanaście okazów rosło na powierzchni 1 metra kwadratowego , na skrawku odsłoniętej w wyniku intensywnych opadów ziemi ,w rozległym kompleksie muraw kserotermicznych .Stanowisko to nawiązuje do stanowiska B. Kotuli i potwierdza hipotezę ,że rośliny nie umierają .